کد مطلب:12868 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

چرا در جامعه ما به مستحبات تا واجبات بيشتر اهميت مي دهند مثل خودم هر چه فكر مي كنم همين طوري هستم چه راهكاري براي اين كار است؟

همان طور كه در پرسش شما دوست عزيز آمده است، متأسفانه بعضي از افراد بظاهر متديّن واجبات را فراموش كرده و به مستحبات چسبيده اند، گويي همه اسلام در امور مستحبي خلاصه شده است. هر چند براي دين و اسلام تعاريف فراواني شده است، اما بدون شك اسلام طرح و برنامهاي كاربردي و آسماني است كه همه ابعاد زندگي دنيايي و اخروي انسان را دربرگرفته و هيچ لحظه اي انسان را در حيات جاودانش رها و به حال خود نگذاشته است.

حال اگر اسلام را در يك سلسله امور مستحبي خلاصه كنيم آيا اين ظلم به شريعت ناب محمدي ص نيست؟ بديهي است كه جواب مثبت است. اما چرا؟

1. جاي بسي تأسف كه برخي از مبلغان ديني كه از مايه علمي لازم برخوردار نيستند براي پوشش دادن به كمبودهاي علمي خود اسلام را به گونه اي معرفي مي كنند كه گويي در چند عمل مستحبي خلاصه شده است.

2. حكومت و سياست هاي مزوّر و فريبكار با خلق دسيسه هاي مختلف همواره سعي دارند تا شرايع ديني را بسوي قشري گرايي ديني سوق داده، پوسته ديني را به جاي مغز قرار داده و مردم را به كم قانع سازند.

3. تاريخ اسلام در دو مقطع نشان مي دهد كه هرگاه مسلمانان سرچشمه هاي فياض علم و معرفت و به تعبير روايات اهل ذكر (ائمه معصوم ع) را فراموش كرده و به سراغ بركه هاي گنديده اعتقادي رفته اند، از مغز و اصل ديني محروم شده اند.

مقطع اول پس از وفات پيامبر ص است كه ائمه معصوم به زندان و شكنجه و سكوت محكوم شده و يا به شهادت رسيدند و الهيات اساطيري و باستاني يهوديان يا الهيات انحرافي مسيحي به محافل ديني راه يافته و همت ها را به سوي پوسته و قشر معطوف داشتند.

مقطع دوم نيز دوران معاصر و بويژه دو دهه اخير مي باشد كه احكام مرده الهيات مسيحي در افكار نوانديشان ديني نفوذ كرده و سعي دارد تا پوسته و مغز، هر دو را با هم نابود سازد.

دوست گرامي، با توجه به مطالب فوق لازم است در ابتداي راه همّت خويش را معطوف موارد زير كنيد:

الف) رشد فكري و علمي از طريق شناخت دقيق اسلام حقيقي

(مطالعه سري 7 جلدي،مقدمه اي بر جهان بيني توحيدي، نوشته استاد مطهري، توصيه مي شود.)

ب) اتخاذ برنامه عملي منظم و مناسب با استفاده از منابع عرفان عملي اسلام.

(مطالعه جلد دوم و سوم كتاب مقالات، نوشته استاد محمد شجاعي توصيه مي شود.)